Бороонд норсон наран цэцэг бидний ирээдүйн найдварыг Хамгаалж байгаа мэт ....
тайван харагдах амгалан цэцэгс тэр л өдрийг хүлээж байх шиг
Шалбааган дунд чамайг хөвж явхыг хараад одоо хүртэл дэргэд чинь байгаа юм шиг
Тийм биш байсан ч чамруу уурлаж байсан, гар минь одоо ч өвдөж байна
Чамайг дандаа чимээгүй байхыг хардаг байсан
Аз жаргал гэж хэлж болхооргүй хий хоосон тэр өдрүүдийг мартахын төлөө
Чихээ бөглөсөн ч сонсогдох тэр хоолой, ердөө л дурсамжин дунд минь намайг будилуулна
Бага багаар алдагдах дурсамжин доторх тэр өдрийг санахыг хүсч байна
“Явуулахгүй” байхыг хүссэн
Тэр өдрийнхтэй адил 5 сарын сүүлчийн бороотой хагацал
2 дахь удаагаа дахин уулзахдаа нойтон тэгээд чичирч байсан
Гэтэл одоо бүгд мөрөөдөл л байж гэж бодоод би инээх болов уу?
Хуруундаа хүрхийг мэдрээд маргаашыг ямар байхыг хэлхэд хэцүү байсан ч
Ердөө л тэврэхээс илүү сэтгэл минь бид бодит байдлаа мэдрэхийг хүссэн
Яг л богинохон зүүд мэт бүх өдрүүдийг амгалан өнгөрөөнө гэх сүүлчийн үгс шиг
Явуулахгүй байхыг хүссэн
Тэр өдрийнхтэй адил 6 сарын анхны борооны дараах тэнгэр
2 дахь удаагаа салхад нар бидэнд баяртай гэж хэлсэн
Гэтэл бүгд мөрөөдөл л байж гэж бодоод би инээсэн , зоригтой мөрөөдөл....
Өнөөдөр би харж байна чиний үлдээсэн үсний хавчаарыг
Comments
Post a Comment